-
1 council estate
-
2 housing estate
dzielnica mieszkaniowaosiedle mieszkaniowe -
3 estate
[ɪs'teɪt]n( land) posiadłość f, majątek m (ziemski); ( BRIT) (also: housing estate) osiedle nt (mieszkaniowe); ( JUR) majątek m* * *[i'steit]1) (a large piece of land owned by one person or a group of people etc: They have an estate in Ireland.) posiadłość2) (a piece of land developed for building etc: a housing/industrial estate.) teren3) (a person's total possessions (property, money etc): His estate was divided among his sons.) majątek, mienie•- estate-car -
4 housing estate
nosiedle nt (mieszkaniowe)
См. также в других словарях:
osiedle — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. osiedleli {{/stl 8}}{{stl 7}} nieduże skupisko domów lub bloków mieszkalnych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Osiedle domków jednorodzinnych. Osiedle willowe. Osiedle mieszkaniowe. Mieszkać na osiedlu. Osiedle górnicze,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
osiedle — n I; lm D. osiedleli «nieduże skupienie budynków miejskich lub wiejskich; zespół bloków mieszkalnych» Osiedle willowe, przyfabryczne, robotnicze. Osiedle mieszkaniowe … Słownik języka polskiego
ГРУППА ЖИЛЫХ ДОМОВ — комплекс жилых зданий и учреждений первичного общественного обслуживания, размещение которых лимитируется пешеходной доступностью радиус до 300 м (Болгарский язык; Български) трупа жилищни сгради (Чешский язык; Čeština) obytná skupina (Немецкий… … Строительный словарь
Оседле — Карта города Тарнобжега с указанием оседле Оседле … Википедия
Список повятов Польши — Приложение к статье Повят … Википедия
budować — ndk IV, budowaćduję, budowaćdujesz, budowaćduj, budowaćował, budowaćowany 1. «wznosić budowlę, jej części lub zespoły» Budować dom, drogę, kanał, komin fabryczny, osiedle mieszkaniowe. Budować z cegły, z prefabrykatów. ◊ Budować na czymś «opierać … Słownik języka polskiego
kolonia — ż I, DCMs. kolonianii; lm D. kolonianii (kolonianij) 1. często w lm «zagraniczna posiadłość jakiegoś państwa, zwykle terytorium zamorskie, uzależnione od tego państwa, stanowiące teren jego ekspansji politycznej i eksploatacji gospodarczej» 2. «w … Słownik języka polskiego
zbudować — dk IV, zbudowaćduję, zbudowaćdujesz, zbudowaćduj, zbudowaćował, zbudowaćowany 1. «wznieść budowlę, jej części lub zespoły; wybudować, pobudować» Zbudować dom, fabrykę, osiedle mieszkaniowe, miasto. Zbudować drogę, kanał, most. Zbudować dom z… … Słownik języka polskiego